Kip

Eerste onderwerp bericht herinnering :

Face keek over de vuilnisbelt. Ze was hier nieuw, maar was alles behalve onderdanig voor de andere honden. Ze was stil. Ze rook iets. "Kip." Fluisterde ze, het water liep haar al in de mond en ze hief haar lui gat op, ze had honger. Ze begon te graven in een zak, Bingo! "Yes!" Riep ze blij. Ze begon te eten, zonder manieren.

Bliss keek naar zijn eigen vacht, zo had hij het nooit bekeken. Het idee om zijn vacht op een mens te zien was gewoon werkelijk te walgelijk.
"Dat mogen ze niet! Ze mogen mijn vacht niet hebben!" zei hij nadat hij weer naar Face keek.
"Ouders..?" herhaalde hij.
"Niet echt.. Maar ik zou het ook niet erg vinden om ze te hebben." zei hij daarna. Hij had wel iemand nodig die hem kon leiden en hem kon leren hoe hij door het leven moest gaan. Of hij goed of slecht moest zijn, want daar twijfelde hij nogsteeds over. En waar hij wel en niet bang voor moest zijn.

"Wil je mijn pleegpup worden?" Vroeg ze zacht en keek haar aan, de pup was oke. Ze ademde diep in, langs haar moand. Ze ging tegen de pup aanliggen, het werd wel eens kouder.

"Pleegpup? Is dat als een.. mamma die niet echt je mamma is?" vroeg hij. Hij had een idee van wat het was, en volgens hem was het een tweede moeder.
"Ja!" riep hij vrolijk, "Maar ben ik dan ook slecht?"
Hij zou het niet erg vinden om slecht te worden, om een wilde hond te zijn. Maar met goed zijn, een zwerfhond, heeft hij ook geen problemen. Hij kroop dicht tegen Face aan, haar dikke vacht was heerlijk warm. Het werd koud en spookachtig hier in de vuilnisbelt misschien moesten ze maar eens weggaan.

Face gaf hem een lik. "Als je dat wilt? dan leer ik je alles wat ik weet." Vertelde ze en keek hem aan, ze ging zo liggen dat hij geen kou zou krijgen. Face dacht na, ze moesten nog een huis jemaken. Face lachtte om Bliss, en besloot ok te gaan slapen




(ben weeg)

Bredon kwam aanlopen. Hij sprong op een vuilnisbak en keek over de stinkende vlakt uit.
Hij gaapte even en keek voor zich uit. Hij rook de geur van Face en van Bliss.
Zijn zwarte ogen bespeudee twee andere honden maar hij zat te ver af dus kon niet zien wie. Hij rook de geuren ook niet goed door de stank van het afval. Hij achterhaalde hun geur niet.

(kben weg,gon slapen enzu)

Face had Bredon wel geroken. Ze stond stil op en stond opeens achter hem. "Boe." Zei ze en duwde Bredon om, dat ging simpel, ze had hem verrast. Ze keek hem triomfantelijk aan, ze had hem om gekregen.

Hij keek haar kwaad aan en grijnsde dan weer. Toen keek hij even rond. "Van die lik,wat betekende het"vroeg hij aan haar. Hij hoopte dat ze nog wist welke lik. Even rekte hij zich uit aangezien hij al opstond. Hij keek haar aan en grijnsde kort.

Face was het niet vergeten. "Euhm..." Aarzelde ze. Ze keek hem aan en keek beschaamd naar de grond. "Wil je mijn partner worden?" Vroeg ze zacht. Ze keek naa haar zoontje, Bliss. "Bliss, hij is mijn pleegzoontje geworden." Zei ze erachteraan.

Bredon keek haar aan en dan stond hij versteld. "Wat ik,meen je dat"zei hij tegen haar.
Hij keek haar even ongelovig aan en fronste kort. "En dat is goed"zei hij tegen haar en wachte af.

"Ja of nee?" Vroeg ze zacht. Ze vond hem een knappe reu , die goed kon vechten. Face gaf hem weer een likje, over zijn wang. Het was deze keer geen ongelukje, maar met opzet.

Bredon keek naar de grond en voelde zich voor zover het kon rood worden. Hij bee even op zijn onderlip. "Wel,ik euhm ja"zei hij tegen haar. Hij wist niet uit zijn woorden te komen.
Hij glimlachte en gaf haar een likje terug.

Face slaaakte een oerkreet en ging tegen hem aan zitten. "Were a big happy family." Zei ze met een Brits accent. Ze ging haar dromen waar maken, ze zou een grote familie starten.

Hij grijnsde eventjes en keek haar even aan. Hij keek naar de kleine Bliss die hij al eerder ontmoet had. Hij gaf haar nog een lik aangezien hij niets wist te zeggen of te doen buiten dat.

(Woh, jullie zijn snel verliefd geworden! xD)

Bliss opende zijn oogjes en strekte zijn achterpoten. Slaperig keek hij om zich heen, het was al licht geworden. Maar, hoe lang had hij dan geslapen? Hij merkte op dat Face, zijn nieuwe moeder, er niet was.
"Mam?" fluisterde hij zachtjes, hij wildde niet dat een mens hem zou ontdekken.
"Mam..?" riep hij nu wat harder. Ze zou het toch moeten horen? Toen er niets gebeurde ging hij zitten en tuurde hij de omgeving af. Misschien wilde ze zijn pleegmoeder wel niet meer zijn en had ze hem verlaten net zoals zijn échte moeder bij hem had gedaan.

Face keek hem ook even aan en legde haa hoofd op zijn schouder. Face keek op. "Bliss , we zijn hier!" Riep ze. Ze legde haar hoofd weer teug. Ze dacht even na en zei toen: "Je bent vast een goede vader voor hem, hij is slim en leert snel." Face deed haar ogen toe, en viel in een diepe, droomloze slaap.

Bliss rendde op de vertrouwde stem van zijn moeder af. Nouja, zijn pleegmoeder dan. Maar echt het verschil zag hij niet. Hij rendde behendig langs een paar vuilnisbakken en ander troep en kwam uit bij haar moeder, ze was met een andere reu. Hij had de reu, Bredon genaamd, al eerder ontmoet.
"Hé!" riep hij verbaasd, hij had niet verwacht dat hij hier zou zijn.
"Ga weg hier of ik word kwaad." zei hij grinnikend, ongeveer op dezelfde manier als Bredon ook tegen hem zei.

"Jij,kwaad,laat me niet lachen"zei hij met een grijns. Hij keek de kleine pup aan en glimlachte. "Ik zou maar uitkijken want het uitschot dat hier rondloopt,kan je zo opeten"zei hij tegen hem. Toen keek hij naar de slapende Face en glimlachte eventjes. Hij keek dan weer naar Bliss. "Wel ga je me nog wat pesten of hou je op"vroeg hij.

"Há! Je lachtte." zei hij plagerig, waarna hij een tong uitstak.
"Wie wilt mij nou weer opeten? Ik smaak helemaal niet lekker, ik ben vies." zei hij grinnikend waarna hij bovenop Bredon sprong. Als hij kwaad zou worden, zou zijn nieuwe mamma hem wel helpen. Tenzij ze samenspanden en hem gingen vermoorden in zijn slaap..

Hij keek naar de veel te kleine pup. "WEl het uitschot dat hier rond wandelt grotere honden dan ons die je in een hap kunnen op eten"zei hij tegen de pup die nu op zijn kopt zat. "Waag het te plassen en ik vreet je op"zei hij op een geniepige manier.

Face deed een oog open. "Eet hem op en ik eet jullie beiden op. " Gromde ze, ze was pissig, ze kon niet slapen. Ze keek naar de pup en lachtte. Ze gaf Bredon een likje. "Je hebt je zoon dus al ontmoet, zie ik." Zei ze en gaf de pup ook een likje.

"Een tijd geleden"zei hij tegen haar. "Zie maar dan dat ik jou niet op eet"zei hij droog.
Hij keek haar aan en beet zachtjes in haar oor. "Nou je smaakt althans lekker"zei hij.

Face keek hem droog aan. Ze knipoogde naar hem en gaf hem een likje. "Jij smaakt ook niet mis." Zeiz e en lachtte naar Bliss. "Ik doe niks." Zeiz e . "Voorlopig." Voegde ze eraan toe.

Hij grijnsde en keek haar eventjes aan. "Kom er nu maar af,je weegt te veel"zei hij en schudde zijn hoofd even. Toen keek hij naar Face en rook die vreselijke stank weer. "De pup verbaasd me wel,hij is nog niet gevangen door de hondenvanger"zei hij.

Face pakte de pup tussen haar voorpoten en gaf Bliss een likje. Ze keek naar Bredon en knikte. "Bliss, hoe heb je dat gedaan?" Vroeg ze en lachtte. "I heb zen net kapot gebeten toen hij me ving.3 Zeii ze en lachtte.

Hij keek haar even aan en grijnsde kort. Toen keek Bredon over al het afval. In de verre verte zag hij een zwarte mensen schim. Hij gromde en liep naar de schim toe. Hij beet hem eerst in zijn benen en gromde luid. Toen beet hij hem in de keel en de man viel neer.
Bredon kwam weer terug met bebloede snuit,maar zonder enige emotie op zijn gezicht.