Kip

Eerste onderwerp bericht herinnering :

Face keek over de vuilnisbelt. Ze was hier nieuw, maar was alles behalve onderdanig voor de andere honden. Ze was stil. Ze rook iets. "Kip." Fluisterde ze, het water liep haar al in de mond en ze hief haar lui gat op, ze had honger. Ze begon te graven in een zak, Bingo! "Yes!" Riep ze blij. Ze begon te eten, zonder manieren.

Face schrok zich dood. "Je leeft nog!" Riep ze blij en begon zijn gezicht te likken. "Je leeft nog!" Zeiz e zachter. "Waarom zei je dat niet eerde?" Vroeg ze kwaad, maa lachtte snel wee.

"Omdat jij hysterisch begon te doen,toen ik een rondje liep"zei hij droog tegen haar.
"Zo moet je je niet gedragen,want dan krijgt Bliss bang en durft die straks niks meer"zei hij.
Hij keek haar even aan en grijsde kort.

Face knikte. "Sorry." Zeiz e en ging zitten, ze kon ook niets! Ze kon zich niet eens sterk houden en het hoofd koel houden. "Ik ben een nietsnut." Zei ze en ging liggen.

"Niet waar,want anders zou die nietsnut of hoe je jezelf wilt noemen,niet in mijn hart zijn kunnen gekomen"zei hij tegen haar en gaf haar een lik. Toen bewoog hij met zijn snuit tegen de hare en glimlachte eventjes.

Face keek op , en lachtte warm. "Je bent een schatje!" Riep ze uit en gaf hem een slijmlik . Ze duwde hem op zijn rug en kietelde op zijn buik. Ze lachtte en rook de bekende geur. Ze ging zitten en keek met een rooie kop naar de grond. Ze was weer eens loops.

Hij grijnsde en lachte bij het kittelen. Hij rook een zoete geur bij haar. Hij ging opstaan en keek haar aan. Hij beet even op zijn onderlip. "Nou,jij ook"zei hij droog tegen haar.
Hij keek even naar de grond,hij zelf was bronstig maar kon het goed verstoppen.

Face keek even naar Bredon. "Pups?" Vroeg ze hees. Haar stem brak. Ze keek naar de grond. Ze ging liggen, en keek nog steeds naar beneden.

Bredon die nog steeds naar beneden staarde. Hoorde haar spreken en dacht even na.
Ze kenden elkaar nog maar een aantal dagen,en als ze nog is samen moesten trainen.
Hij wist het niet. "Nou we kennen elkaar nog maar pas enn euhm"zei hij tegen haar.
Als ze elkaar langer kenden misschien wel,in dat opzicht was hij een twijfelaar.

Face knikte langzaam. Ze vond het niet erg. Het was ook zijn keuze. Ze keek naar de grond en dacht na. Ze dacht aan hoe het zou zijn om eigen pups te hebben, ze hield echt heel veel van Bliss, daar niet van.

Hij glimlachte eventjes. En hij was ook jonger als haar dus. En voornu zouden ze het wel moeilijk genoeg krijgen met Bliss. Hij klopte zachtjes met zijn poot tegen Bliss zijn hoofd.
Zodat die wakker zou worden.

Face lachtte en gaf Bliss een lik. Ze kietelde met haa snuit op zijn buikje en blies zachtjes tegen het oortje van haar zoontje. Ze fluisterde in zijn oortje: "Wakker worden!" Ze keek even naar Bredon en knipoogde naar hem. "Hier is een lekker kipje voor jou!" Fluisterde ze erachteraan.

Hij grijnsde eventjes. Hij gaf haar een lik over haar snuit en glimlachte eventjes. "Bliss,wil je sterk worden als je papa,of wil je lekker blijven pitten"zei hij tegen hem.
Hij keek de kleine pup aan en grijnsde weer.

"Pitten." Zeiz e en ging ook liggen. "Probeer me nu nog maar overeind te krijgen, dat lukt je nooit." Zei ze en keek naar Bredon. Face was echt heel lui en koppigs. Ze lachtte naar Bredon.

"Wedde we"zei hij met een grijns. Hij grijnsde weer eventjes. Hij liep naar haar toe en porde haar met zijn poot. Toen duwde hij haar helemaal recht. "Nanana,tis me toch gelukt"zei hij en liet zijn tong uit zijn bek hangen.

Face liet zich gewoon weer vallen. "Weet je dat zeker?" Vroeg ze en rolde zich om en om, tot ze vijftig meter verder lag. "Kom maar op!" iep ze en keek naar Bredon.

"Pitten.." herhaalde Bliss in zijn slaap. Hij had al een dag niet geslapen, en bovendien had hij zijn gebruikelijke middagslaapje niet gehad. Hij was dan ook hard bezig het in te halen. Hij had werkelijk geen idee wat er buiten hem om ging. Zijn ouders wilden pups, maar ook weer niet. Ze hadden besloten om later pups te nemen, het was nu nog te vroeg. Hij knorde in zijn slaap en roldde zich een paar keer om.

Hij grijnsde eventjes en gaf Bliss nog een tik. Toen liep hij op Face af en duwde haar weer om. Toen liep hij weer naar Bliss. "Zeg,sta je nu nog op luilak"zei hij droog tegen zijn zoon.
Hij keek hem even aan en bleef voor hem zitten.

Face had genoeg van het spelletje en stond op. Ze liep op haar zoon af en kietelde hem op zijn buikje met haar snuit. Ze blies nog even tegen zijn oortje en in zijn neusje en gaf hem een slijmlikje.

Bliss' ogen opende zijn ogen fel toen hij een tik tegen zijn hoofd kreeg.
"He.. ik lag net te slapen!" bromde hij geïrriteerd. Hij bleef nog een paar minuten liggen maar dwon zich daarna om op te staan. Ze zouden vandaag gaan trainen! Als zijn pappa zich tenminste aan zijn woord hield.
"Iel! Jullie stinken!" riep hij uit, doelend op hun loops- en bronstigheid.

Face keek hem aan en kietelde hem nog steeds. Ze vond hem wel grof en sprak hem daarop aan. "Je mag ook wel eens aardiger doen." Zei ze en keek hem even streng aan.

"Maar het stinkt echt heel erg.." protesteerde hij lichtjes. Nouja, hij vond het zo en daarmee wist hij zijn ouders niet te overtuigen. Hij wist wel wat die geur deed.. maar hij liet het verder zo. Hij zuchtte en rekte zich uit, waarna hij naar zijn vader liep. Voor de neus van Bredon ging hij zitten, waarna hij hem met grote puppy-eyes aankeek.
"We gaan vandaag trainen, toch?"

(Ben eventjes weg, dadaag!)

"Nou dat ga jij ook doen eer ik klaar met je ben"zei hij droog tegen hem. "Wel is onze schone slaper klaar voor zijn training"zei hij tegen hem. Hij grijnsde even kort. Hij keek even naar Face. Als hij geen pleeg pup was van hem zou je zo zeggen dat het zijn pup was.
Ze hadden krak hetzelfde karakter.

Face keek naar haar zoon. "Ik ben nu al trots op je, zoontje van me." Zei ze en stond op de uitkijk. "Ik ga een hol zoeken, oke?" Vroeg ze en keek naar haar twee mannen. "En ik ga op jacht." Vertelde ze en iep al door . "TOt straks!" RIep ze en liep weg.

"Nee! Ik wil niet stinken..." grinnikte hij, waarna hij op zijn vader sprong.
"Ik ben zeker klaar voor de training! Kom maar op!" zei hij speels grommend. Hij keek even om naar zijn moeder, moest ze nu al weg? Kon ze niet blijven..?
"Oke.. dag.." riep hij nog afwezig achter haar aan.

"Dan ga je me volgen naar de plaats"zei hij tegen haar. Hij keek zijn zoon aan. "Je word later net zoals mij groot en sterk"zei hij tegen hem. Hij gaf hem een ruwe aai over zijn bol.
Toen liep hij kalm weg riching de plaats voor het trainen.