Kip

Eerste onderwerp bericht herinnering :

Face keek over de vuilnisbelt. Ze was hier nieuw, maar was alles behalve onderdanig voor de andere honden. Ze was stil. Ze rook iets. "Kip." Fluisterde ze, het water liep haar al in de mond en ze hief haar lui gat op, ze had honger. Ze begon te graven in een zak, Bingo! "Yes!" Riep ze blij. Ze begon te eten, zonder manieren.

Face rooke in de lucht en schrok. Bliss, waag het niet je te verroeren." Waarschuwde ze met kille ondertoon in haar stem. Ze draaide het hoekje om en jankte. Een hoop mensen keken haar aan. 1 schot klonk, een tweede en een jank van Face. Gevolgd door haar grom. 1 mensen gil, een tweede en een hoop snelle voetstappen. Face kwam kwam aaanmanken, ze had twee schotwonden, 1 in haarschouder en de andere in haar poot.

Bredon gromde luid en liep naar de mensen die nog rechtstonden. Hij gromde en snelde op hun af. Hij sprong er een op de borst waardoor die viel. Toen zette hij zijn tanden in de keel van de mens en beet hem dood. De andere mensen waren weg gerend. Bredon kwam terug en keek Face aan.

Face keek naar Bredon, de pijn was te veel. Ze ging liggen, haar lichaam schokte even en lag toen stil. Face bewoog niet, maar ademde nog wel, ze was buiten bewustzijn.

Bredon gromde luis. Hij keek haar aan. Met zijn nagels haalde hij de kogels eruit aangezien die er niet diep in zaten. Toen likte hij de wonden van haar. "Hou je koest jongen"zei hij nog tegen Bliss. Hij likte de wonde verder door.

Face piepte en opende 1 oog. "Wat is er gebeurd?" Vroeg ze verdwaasd en keek naar Bredon. Ze kon het zich niet herrineren. Ze keek naar heer zoon Bliss en gaf hem een likje.

"Je werd neer geknald"zei hij droog tegen haar. Hij keek haar eventjes aan. Zijn ogen stonden kachtig maar ook gevuld met het duistere van de tijd. Niets kon hem nu raken.
Daar was hij te sterk voor geworden.

Face keek in Bredons ogen. Ze las geen liefde, in haar ogen zag je liefde, veel liefde, voor Bredon en Bliss. "Hou je van mij?" Voeg ze en begon te zingen.

dit zong ze: Where is the love?

Face keek hem aan en wachtte op zijn antwoord.

Hij leek wel even in een trance te zitten. Toen schudde hj zijn hoofd en ontwaakte.
"Tuurlijk,waarom zo'n vraag"vroeg hij op zijn beurt aan haar. Hij bekeek haar eventjes.
Hij hoorde haar lied. Kwam het door de uitstraling van zijn ogen.

Face keek hem blij aan. "Sorry dat ik aan je twijfelde." Zzei ze en keek hem verontschuldigend aan. Ze gaf hem een likje en keek naar de pup. "Met mij komt het wel goed." Fluisterde ze in haar zoons oortje.

Hij gaf haar een lik over haar snuit. "Ga slapen,jullie kunnen je rust gebruiken. Ik blijf wel op"zei hij tegen hun. Hij had van alle 3 de beste nachtkijkers. Omdat hij meer in de nacht leefde in het donkere,het duistere deel van de wereld dat sommige honden afweerde. Hij grijnsde eventjes.

Face knikte en legde haar hoofd op zijn schouder en keek even naar boven. Ze ging heerlijk tegen hem aan liggen en trok Bliss tussen hen in. Ze gaf bijde reuen een likje en viel toen in een diepe, droomloze slaap.

Het leek wel in slowmotion te gebeuren. Eerst Bredon die naar de zwarte gedaante voor hen liep, daarna zijn moeder die bij hem wegging. Niet veel later hoorde hij twee harde pistoolschoten en kromp hij ineen. Angstig piepend, tot zijn ouders weer terug kwamen om hem te troosten. Bredon vertelde hem dat hij moest gaan slapen, maar hij wilde helemaal niet!
"Nee!" zei hij, terwijl hij een boos fronsde. Hij keek zijn vader aan maar kon niet lang boos op hem blijven. Hij stond op en ging snel langs Bredon en Face
"Ik ga die dierenbeulen die mamma hebben doodgeschoten achterna!" riep hij nog achterom, het was echter niet te laat om hem nog terug te halen.

Face liep achter hem aan, ze was wakker geworden. "Ik leef nog!" Riep ze en pakte de pup vast. Ze ging terug liggen. "Ik ben oke." Zei ze , maar ze mankte met haar pootje. Ze gaf Bliss een likje.

"Bliss,veel werk tref je dan niet want dat deed ik al"zei hij met een gemene grijns. "Ga slapen,morgen word het een grote dag in jouw leven"zei hij tegen hem. Morgen zou hij de kleine leren jagen en leren vechten. En desnoods ook leren moorden. Hij grijnsde eventjes kort.

"Nee! Neehee!" protesteerde hij flink spartelend. Hij wist uit de greep van zijn moeder te ontsnappen en maakte aanstalde om weg te gaan. Maar zijn vader zei dat het niet meer nodig was.
"Nee, ik wil niet slapen." zei hij, terwijl hij plagerig een tong uitstak naar Bredon. Hij grijnsde omdat hij een plannetje had bedacht en sprong bovenop Bredon. Hij begon aan zijn buik te knagen en beet in zijn oor.
"Ik ben veeeeel sterker dan jou!" grinnikte hij.

Face moest ook lachen. Ze keek hen aan en voelde zich een beetje het vijfde wiel van de wagen. Ze ging liggen en was stil. Ze keek naar Bredon en Bliss. Ze deed haar best om haar jaloezie verborgen te houden.

Hij sloeg hem weg van zijn oor en keek hem aan. "Als je ooit sterker wil worden als mij,ga je nu slapen,morgen ga ik je alles leren wat in mijn normen ligt. Van het sluipen tot het moorden van andere dieren of mensen. En wie weet wel ooit de aanvallers van je moeder,als er nog moesten komen. En het respect te tonen tegen over je ouder"zei hij tegen hem. Hij grijnsde. Hij had niet hard geslagen. Even zette hij zijn nekhaar overeind,om aan te duiden dat Bliss moest luisteren.

Face pakte Bliss op en zette hem tussen hen in. "SLaaplekker." Zeiz e e n viel in slaap. Ze d roomde bijna nooit. Deze keer ook niet.

Bliss deinsde piepend achteruit door de kwade blik van zijn vader.
"Ik wilde alleen maar spelen.." mompelde hij, zijn oren hingen slap. Hij keerde zijn rug naar hem toe en werd door Face opgepakt. Zijn moeder zou tenminste niet zo bruut tegen hem doen! Hij gaf haar een likje en nestelde zich in haar vacht.
"Weltrusten.."

Face gaf hem ook een likje en zorgde dat hij geen kou zou hebben. Face keek even om zich heen, maar alles was veilig, gelukkig.

Bredon keek Bliss even aan en zuchte kort. "Sorry,Bliss maar je moet luisteren"zei hij tegen hem. Hij rekte zich even uit. En ging toen beschermend voor hun zitten. Zijn blik was in het duister gericht.

Face keek naar Bredon. "Gaan jullie morgen maar trainen, ik doe het werk wel, ik ga een hol zoeken en ga jagen." Zei ze en viel in een diepe, droomloze slaap.

De zon kwam boven. De eerste zonnestraal viel op zijn pikzwarte vacht. Hij grijnsde eventjes kort. "Wel,rise and shine"zei hij droog. Hij stond op en liep een grote rond om de plek waar de twee lagen. Hij had niet geslapen. Slaap had hij niet nodig.

Face knippede slaperig met haar ogen en ekte zich uit. Bedon liep achte haar, dus ze zag hem niet. "Bedon? Bedon!" Gilde ze en liep naar de straat. "Dit zet ik jullie betaald!" Brulde ze en begon op straat te lopen, maar keerde, naar de grond kijkend terug. Omdat ze naar de gond keek zag ze hem nog steeds niet. Ze ging naast Bliss liggen en snikte. "Ze hebben papa gepakt." Snikte ze droevig.

"Maak je nu is niet zo snel zorgen,ik kan me best wel verdedigen"zei Bredon met een grijns.
Hij keek Face aan en schudde zijn hoofd. "Je weet dat ik ze aankan,dus waarom zorgen"zei hij. Hij zette zich voor haar op de grond en keek haar met een grijns aan. "Wel"